kilku częściach &lt;hi rend="italic"&gt;Nowych Aten&lt;/hi&gt; a zwłaszcza w rozdziale "O sekretach osobliwych" (tom III), gdzie został zebrane - w sposób nader chaotyczny - różne porady gospodarskie i rzemieślnicze.<br> Tego rodzaju popularna literatura, zawierające liczne "sekretne" przepisy, rozwinęła się szczególnie w XVI i XVII w. Książki takie były wydawane wielokrotnie, w licznych przekładach i przeróbkach.<br> Chmielowski tylko w niektórych przypadkach wskazał na źródła przepiów podanych w &lt;hi rend="italic"&gt;Nowych Atenach&lt;/hi&gt;. Wymienieni wszakże w rozdziale "O sekretach osobliwych" autorzy - z wyjątkiem Kardana i Sereniusza - nie występują w "Katalogu autorów" na początku tomu I (ani w tomie II).<br> Do najczęściej wymienionych należą nie uwzględnieni w "Katalogu autorów" Aleksjusz lub