Müllera (1962), przyjął się szeroko i jest powszechnie akceptowany (rys. 3.8). Idąc od góry lodowca, mamy wpierw strefę śniegu suchego. Topnienie nie zachodzi tu nawet w lecie. Dolną granicą tej strefy jest linia śniegu suchego.<br> Poniżej strefy śniegu suchego leży strefa przesiąkania (perkolacji). Pojawia się topnienie i woda może przesiąkać na pewną głębokość w śnieg o temperaturach ujemnych, zamarzając w nim. Gdy nieco większa ilość wody natrafi na mniej przepuszczalną warstwę śniegu, może się rozprzestrzeniać także poziomo. Tworzą się soczewki i warstewki lodowe. Topnienie obniża powierzchnię śniegu, ale woda nie opuszcza lodowca. Masa ulega transformacji z postaci śniegu o gęstości