Typ tekstu: Książka
Autor: Ddobraczyński Jan
Tytuł: Święty miecz
Rok wydania: 1996
Rok powstania: 1957
nie jest zły, a obawia
się tylko Juliusza.
- Po coś do niego podchodził? - spytał Pawła Łukasz. - To wściekły pies.
On ciebie nienawidzi! Jeszcze ci co zrobi.
- Wydawało mi się, że chce pić - tłumaczył łagodnie Paweł. Łukasz rzucił
porywczo:
- A niechby... - ale zaraz urwał. Bez słowa skłonił głowę. Milczał czas jakiś,
przetrawiając boleśnie swą słabość. Po chwili dopiero rzekł: - Lecz mogłeś
mnie powiedzieć. Podałbym mu...
- Mógł tobie coś zrobić - odpowiedział Paweł.
Po twarzy lekarza przemknął cień. Nie patrząc na przyjaciela, szepnął:
- To prawda, jestem tchórzliwy... Ale gdy powiesz, wypełnię...
W odpowiedzi Paweł położył mu na ramieniu swą obciążoną łańcuchami rękę.
- Wiem to
nie jest zły, a obawia <br>się tylko Juliusza. <br> - Po coś do niego podchodził? - spytał Pawła Łukasz. - To wściekły pies. <br>On ciebie nienawidzi! Jeszcze ci co zrobi. <br> - Wydawało mi się, że chce pić - tłumaczył łagodnie Paweł. Łukasz rzucił <br>porywczo:<br> - A niechby... - ale zaraz urwał. Bez słowa skłonił głowę. Milczał czas jakiś, <br>przetrawiając boleśnie swą słabość. Po chwili dopiero rzekł: - Lecz mogłeś <br>mnie powiedzieć. Podałbym mu... <br> - Mógł tobie coś zrobić - odpowiedział Paweł.<br> Po twarzy lekarza przemknął cień. Nie patrząc na przyjaciela, szepnął:<br> - To prawda, jestem tchórzliwy... Ale gdy powiesz, wypełnię...<br> W odpowiedzi Paweł położył mu na ramieniu swą obciążoną łańcuchami rękę. <br> - Wiem to
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego