wydobywały liczne, czasem amatorskie, fotografie. Surowa rysami, raczej męska twarz, dziwna budowa sylwetki! Skulone ramiona podniesione ku szyi; właściwie szyja nie istniała. Ramiona i zaraz - ta głowa! Ta twarz o nader wydatnym nosie, o nie olśniewającej, bladej cerze, o cofniętym podbródku, uwydatniającym usta; głównie jedną wargę, która zbytnio wysunięta ku przodowi czyniła wrażenie zmysłowego natręctwa. W sumie - nieodparte wrażenie, jakby poszczególne części ciała i głowy zapożyczone zostały dla okrutnego żartu od bardzo różniących się ze sobą osób. I do tego jeszcze ta fryzura! Włosy zaczesane z czoła przypominają głowę cukru, to znów - jakieś wałki, koki, węzły z loków w kształcie ósemek