stodoły a płotem, brnąc przez wysokie chaszcze. Starałem się &lt;page nr=73&gt; zajrzeć przez szpary do stodoły, lecz zostały uszczelnione od środka, poza tym musiało tam już być zupełnie ciemno.<br>Kiedy wreszcie pokonałem dwadzieścia pięć metrów dzielących mnie od ogrodu, zobaczyłem dwa domy. Ten, który według mojego założenia należał do Rudego, niczym nie przyciągał uwagi - nieciekawa kostka o powierzchni jakichś stu sześćdziesięciu metrów. Teraz najprawdopodobniej stał pusty, bo mimo zmroku w żadnym oknie nie zapalono jeszcze światła. Obok niego ujrzałem bryłę znacznie starszego, przedwojennego budynku z parterem na poziomie ziemi i niskim poddaszem, na którym można było urządzić w najlepszym wypadku dwa niewielkie pokoiki ze