W jej oczach widzę kobiecą, nieco dwuznaczną ciekawość.<br>Twardowski niczego nie dostrzega.<br>Jeszcze chwilę milczy i czeka.<br>Ale czeka bardzo niecierpliwie.<br>Znó w opętał go pośpiech, gorączka myśli, nadmiar słów.<br>Chwyta moją dłoń, podsuwa pod usta Małgorzaty. - Dziękuj!<br>Małgorzata składa na niej szybki, ale wcale nie nadto przelotny pocałunek.<br>Twardowski przyciska wargi w to samo miejsce.<br>- Zwariowaliście? - Ani słowa! - nakazuje Twardowski.<br>- Wszystko zmierzy łem i sprawdziłem.<br>Nikt tu nie zwariował.<br>Nie wiesz, co w istocie jesteśmy ci winni? - Winni? - pytam szeptem.<br>- Co mam wiedzieć? Co się z wami dzieje?<br>Po dwóch minutach stoimy przy ceglanej kapliczce i wbitym w jej ścianę