poręczenie dostać - powiedział chytrze sekretarz. - Wtedy ja byłbym kryty. <br>- Przed kim? <br>- Przed swoim sumieniem na przykład. <br>Zapadła cisza. <br>- A jeżeli to poręczenie z komitetu nie wchodzi w grę, sprawa dzierżawy automatycznie upada? - spytała Ewelina. <br>- No... nie jest powiedziane, ale... to już na moje ryzyko... <br>Nagle Ewelina zorientowała się, że sekretarz przymawia się o łapówkę i że bez niej chyba się nie obędzie. Nie wiedziała tylko, jak podsunąć to Tadeuszowi, który był chyba mniej domyślny od niej. <br>- Przepraszam - powiedziała - czy pan sekretarz się nie obrazi, jak wyjdziemy z mężem na chwilę na korytarz, żeby się naradzić? <br>- A idźcie, idźcie, ja mam dużo