wieńce, pawie pióra i weselne wstążki.<br> Na rynku wtulonym w średniowieczne kamieniczki cichsze od różańca, popękane jak Bóg w śpiewanym dawno psalmie, prowadzącym wszystkimi uliczkami do rozwartego na oścież gotyckiego kościoła, poustawiano zbite z sosnowych desek stoły, zaścielone białymi obrusami z przyszpilonymi doń gałązkami asparagusa i mirtu.<br> Na stołach dymiło przyszykowane co tylko mięsiwo, faski czerwonego barszczu z uszkami, wędzone szynki ubrane w liść sałaty i pietruszki, pełne kosze pytlowego chleba pokrajanego w kromki akuratne.<br> Obok stołów odszpuntowano kilka beczułek z piwem i siwuchą, jak też kilka baryłek wyciągniętego z piwniczek za pomocą sznurów starego miodu, dojrzewającego na korzeniach przywiezionych z