ziomka. Jarek Pyrka wyróżniał się spośród innych żołnierzy tym, że był drewniakiem. Po prostu pewnego razu, w czasie któregoś z rzędu dygańska nie wytrzymał i przyłożył swojemu dziadowi w mordę, aż ten przewrócił się na łóżko z rozkrwawionym nosem. Na drugi dzień podczas obiadu, jego dziad wstał zza stolika i publicznie ogłosił go drewniakiem. Od tej pory życie Jarka Pyrki stało się wyjątkowo trudne. Odlewano mu się do łóżka, na stołówce nie wolno mu było do nikogo się przysiąść (dlatego też miał swój osobny stolik, tak zwany "stolik drewniaka"), rzadko wyjeżdżał na przepustki i w ogóle wszędzie traktowano go jak ostatniego