kiwnie palcem w jej obronie".<br>Jedynym optymistycznym momentem w tej makabrycznej wizji jest fakt, że Warszawa padnie dopiero... "w kilka lat potem". W każdym razie dwa, trzy lata po trzeciej wojnie światowej może będzie istniała.<br>"Niech mi teraz powie p. Mieroszewski, czy warto bić się o to wszystko?" - zapytuje mnie publicznie autor.<br>- Nie, nie warto!<br>P. Winczakiewicz zastrzega się, "&lt;q&gt;że być może wypadki potoczą się zupełnie inaczej&lt;/&gt;". Niestety, jednak swój horoskop (z upadkiem Warszawy "&lt;q&gt;w kilka lat potem&lt;/&gt;") uważa za najbardziej realistyczny i dla polityki polskiej obowiązujący. Stwierdza bowiem: "&lt;q&gt; &lt;gap&gt; zgłaszanie naszego udziału do walki zbrojnej w ramach armii &lt;name type="person"&gt;Eisenhowera&lt;/&gt; równa się