z Aleksandrem Kwaśniewskim w 1993 r. potęgowały opinie o SLD jako partii sprawnej. SLD kontra SLD Utworzenie rządu było początkiem końca mitu partii pozbawionej wewnętrznej opozycji. W skład Rady Ministrów weszło bowiem jedynie dwóch z 16 liderów wojewódzkich organizacji. Dla pozostałych, często nazywanych baronami, zabrakło miejsca. Jedną z pierwszych, która publicznie zaatakowała Leszka Millera, była śląska posłanka Sojuszu Barbara Blida. Był to protest przeciwko niepowierzeniu Andrzejowi Szarawarskiemu (szef SLD na Śląsku) żadnej teki. Krytycznie o decyzjach centrali wypowiedział się też Andrzej Piłat, lider mazowiecki. Protestowały regiony łódzki, lubelski i podkarpacki. Ten swoisty bunt udało się premierowi stłumić, m.in. dzięki obłaskawieniu