czy zbiory biblioteczne<br>przechowane przez czas<br>wojny w polskich domach. Później były to już przekazy dużych zespołów<br>bibliotecznych, napływające do Instytutu wraz z postępującą<br>likwidacją agend<br>dawnej Centralnej Komisji, oddziałów ŻIH w terenie i państwowych szkół<br>żydowskich. Biblioteka przejęła pozostałości istniejących przed<br>wojną bibliotek<br>Instytutu Nauk Judaistycznych z Warszawy, seminarium<br>rabinicznego we Wrocławiu oraz Lewicowego Związku Zawodowego<br>Żydowskich Robotników Tekstylnych z Łodzi. Udało się również<br>rewindykować część zbiorów Głównej Biblioteki<br>Judaistycznej z Warszawy. Kolekcje uzupełniła wymiana wydawnictw<br>z licznymi<br>uniwersytetami, bibliotekami i instytutami naukowymi, dary i<br>zakupy na rynku<br>antykwarskim i księgarskim, co w ostatecznym rezultacie<br>przyniosło ponad 70<br>tysięcy pozycji