na jego życie, aby nie mógł w przyszłości zgłaszać roszczeń do współudziału w spadku ojcowskim. Jefte uciekł na czas i znalazł schronienie w krainie Tob, nie opodal źródeł Jordanu. Przystał tam do bandy beduińskiej, która trudniła się rozbojem i wymuszaniem haraczu od okolicznej ludności. Po niejakim czasie stał się hersztem rabusiów i szerzył postrach zuchwałością swoich wypraw łupieżczych.<br>Tymczasem w Gileadzie nastały dla Izraelitów ciężkie czasy. Wypędzone ongi plemiona Ammonitów zaczęły podnosić głowę i odbijać utracone siedziby. Nękały napadami nie tylko Gilead, lecz nawet przeprawiały się przez Jordan i pustoszyły siedziby Jeftego. On jeden, niezwyciężony herszt gotowych na wszystko zabijaków, mógł