między innymi pobory dziadka, pozwalające mu na zapewnienie dostatniego bytu żonie i czworgu dzieciom. Kolegą dziadka zatrudnionym przez pewien czas jako bibliotekarz u Zamojskich, był Stefan Żeromski. Egzemplarz jego "Ludzi bezdomnych" z dedykacją autora zajmował później honorowe miejsce w bogatym księgozbiorze dziadkowym. Bo też i jego właściciel był rzadkim przypadkiem rachmistrza o skłonnościach już nie humanistycznych tylko, ale wręcz artystycznych. Grywał ponoć nieźle na skrzypcach, najchętniej przy akompaniamencie córki pianistki, kiedy już na taką, ku jego radości wyrosła. Były to jednak produkcje całkowicie prywatne, domowe. Grał na nie byle jakich skrzypcach, bo - Amatiego. Nie usłyszałem dźwięku, którego dobywał dziadek ze swych