kinetycznej oscylacji jąder, drugi zaś energii rotacji. Skoro w powyższym równaniu hamiltonian jest sumą operatorów działających na różne zmienne, funkcja falowa może zostać rozłożona na iloczyn dwóch funkcji, zależnych odpowiednio od R oraz od <gap>; wygodnie będzie przyjąć ją jako <br><gap>.<br>Umożliwia to rozdzielenie zmiennych w równaniu i rozbicie go na równanie radialne, <br><gap> oraz równanie kątowe <br><gap><br>gdzie <gap> oznacza stałą rozdzielenia. Zauważmy, że w równaniu nie ma żadnego wyrazu zależnego od stanu elektronów, możemy więc w oznaczeniu funkcji falowej _ rot opuścić indeks n. Jak wiadomo, funkcjami własnymi operatora są harmoniki sferyczne, <br><gap><br>gdzie rotacyjna liczba kwantowa J = 0, 1, 2, wyznacza moment pędu cząsteczki, a