straszliwym błysnął pod słońce, gdy nagle imć pan Ezechiel Strubicz z mistrzem Ostrogą przedarł się przez stłoczone tłumy gawiedzi i tubalnym basem zakrzyknął:<br>- Stójcie! Stójcie!<br>Kat miecz wzniesiony opuścił, skazaniec zadygotał całym ciałem, a pan pisarz miejski, zdjęte dopiero co okulary z powrotem na nos sążnisty założywszy, niechętnie spojrzał na rajcę oczekując wyjaśnienia sprawy.<br>A imć pan Strubicz rozpoczął przemowę:<br>- Po pierwsze: w imieniu szlachetnego burmistrza miasta starej Warszawy rozkazuję wstrzymać egzekucję! Po drugie: natychmiast rozwiązać winowajcę! Po trzecie: zbliż się, Janie Ślązaku!<br>Zapytuję ciebie, Janie Ślązaku, któryś jest na śmierć &lt;orig&gt;osądzon&lt;/&gt; i nic cię od niej ocalić nie może, azali