było śmiechy rubaszne: <br>- Cha, cha, cha! Ziemi im się zachciewa! Dziadowskie &lt;orig reg="synowie"&gt;syny&lt;/&gt;! Cha, cha, cha! <br>A wychyliwszy drugi dzban do dna, Dietrich dodał:<br>- Duście się, tchórze, nieroby! Co to mnie obchodzi! <br>Upłynęło kilka dni. I znów, kiedy raz przybył rycerz do gospody, ledwo zasiadł do stołu - zjawili się przed nim rajcy i powtórzyli swą propozycję. <br>Dietrich zamyślił się. Myślał długo i milczał. <br>- A nuż tym razem nie da nam wcale odpowiedzi?... - szepnął niespokojnie jeden z rajców. <br>Wreszcie rycerz rzekł donośnie:<br>- Zgoda! Na mojej granicy pod miastem leży wielki kamień. Widzieliście go? <br>- Tak, panie - odrzekli chórem. <br>- A więc - ciągnął rycerz - jeżeli znajdzie