od szorstkiej powierzchni papieru ściernego. Gdy dziury i oczka powstawały szybko, rajstopy oceniano jako wadliwe.<br>Próbkę dzianiny ze stopy rajstop pocierano także o tkaninę wełnianą. Rajstopy, które rozerwały się przed wykonaniem 2 tys. powtórzeń próby tarcia, oceniono jako złe. Rajstopy dobre wytrzymały 15 tys. i więcej prób. Eksperci naciągnęli też rajstopy na drewnianą nogę i dotykali na łydce, pięcie i na czubku stopy bardzo delikatnym papierem ściernym. Następnie oceniali przesunięcia przędzy, powstające zaciągnięcia, oczka i dziury.<br>Potem rajstopy przeszły tzw. próbę gąbki. Jej szorstką stroną pocierano materiał rajstop, by ocenić jego odporność na zaciąganie nitek, powstające podczas kontaktu z szorstką dłonią