wypada mu okazać wdzięczność żandarmowi.<br>- Można by... tego... asan chyba dobrze zmarzłeś w tym tam, rekruckim lochu!...<br>Gospodarz już się krzątał za szynkwasem. Zakrzyknął w uchylone drzwi do kuchni, a sam napełniał wódką blaszane półkwarcie; wnet przyniósł je do stołu wraz z kieliszkami z grubego szkła.<br>Kazimierz przepił do żandarma raz i drugi. Rozeszło mu się po ciele ciepłym, ożywczym dreszczem. Z pewną skwapliwością napełnił kieliszek po raz trzeci...<br>Znajdywał nagle niespodzianą ulgę po ciężkich przejściach dnia dzisiejszego.<br>- To na asana bieda! - nawiązał poufałą rozmowę pan Miranowski ocierając strzępiaste wąsiska. - Anibym pomyślał, że cię tu w takich opresjach spotkam!<br>- Złość ludzka taki los