bycia, jak u Heideggera, lecz jest tym, kto rodzi bycie [Heideggerowskie Sein - przyp. J. T.]. Rzecz bytująca (Seiende) pozostaje nadal obcością, zagrożeniem, zamknięciem, które wolność chce zniszczyć. Człowiek toczy właściwą walkę o to, by wydobyć siebie z napawającego obrzydzeniem zamknięcia, o wolność pojętą jako wyzwolenie od bytujących rzeczy (Seiende)"&lt;/&gt;.<br>Krótko reasumując podstawową ideę Sartre'a, powiemy: egzystencja to po prostu "samoświadome" wychodzenie w stronę poza nią będącego świata.<br><br>&lt;tit&gt;EGZYSTENCJA I WARTOŚĆ&lt;/&gt;<br><br>Wiemy, jak wielką rolę odgrywa w egzystencjalizmie pojęcie, a raczej doświadczenie nicości, i ile wciąż jeszcze nie rozwiązanych problemów narodziło się w związku z tym pojęciem. Spory te usprawiedliwia sam niejasny