rząd utracił władzę. Lecz opozycja, która go obaliła, nie była jednolita; składali się na nią odsunięci od steru czerwieńcy z Chmieleńskim na czele, część organizacji miejskiej z zasłużonym bardzo intendentem, Włodzimierzem Lempke, i wreszcie mierosławczycy, popierający roszczenia do władzy byłego dyktatora. Kompromisowo powołano w skład rządu paru urzędników sądowych o reputacji radykałów - najwybitniejszym z nich był Franciszek Dobrowolski. Jednakże pracownicy wydziałów rządowych odmawiali współpracy z nowym kierownictwem; wypadło więc dokooptować do rządu paru członków dawnego składu, wśród nich Józefa Janowskiego, który objął niebawem funkcję sekretarza stanu. Nowy, sądząc z pozorów bardziej "czerwony", rząd zapowiedział wiele radykalnych posunięć oraz bardziej energiczne niż