żadne z nas nie umie żyć teraźniejszością, ciągle gonimy za złudą doskonałości innego miejsca i czasu". Przyjemne okazuje się jedynie oczekiwanie na przyjemność.<br>Uciekając w siebie przed dręczącym "ościeniem" bohater Lodge'a narusza przekonania, które wydawały się już niemal normą. Po pierwsze, że autor "zdychającego" gatunku, tzn. powieści, powinien oszczędnie używać retrospekcji, bo "życie idzie do przodu, nie do tyłu". Cały pomysł Terapii oparty jest na zbawiennej retrospekcji. Stawia też pod znakiem zapytania sformułowanie, które od Gertrudy Stein zapożycza profesor Zapp, że "to pamięć jest powtórzeniem, ale bycie nie". Laurence Passmore stara się swoje bycie powtórzyć, a jednym z elementów wyważonej konstrukcji