ku pokrzepieniu dziewiętnastowiecznych serc, zrewidują całą tę literacką &lt;orig&gt;matejkiadę&lt;/&gt; i nakręcą jakichś swoich "Krzyżaków" wbrew rozbiorowym kompleksom naszych wieszczów, natomiast bliższych tak historycznej jak i psychologicznej prawdzie tego, co się na początku XV w. rzeczywiście działo w Europie Środkowo-Wschodniej między Malborkiem, Krakowem, Wilnem, Pragą, Smoleńskiem i Kijowem? Ta przyszła rewizja nie zmieni faktów. Jagiełło nie spadnie z konia, a Ulrich von Jungingen nie wygra bitwy, ale też ten film XXII w. nie skończy się dość ubogim pomysłem historiozoficznym, że wystarczy urządzić udaną rąbankę z kilkudziesięciu tysięcy mężczyzn, by rozwiązać wszystkie problemy bohaterów, producentów i widzów.<br>Czy jest jednak już dziś