charakter dwu sprzężonych maksimów. Tylko wówczas, gdy rezonans jest na tyle silny, że faza przechodzi rzeczywiście przez 90° rosnąc (rys. 7a), otrzymamy &lt;page nr= 61&gt; wyraźnie maksimum rezonansowe. W przypadku natomiast, gdy faza zbliża się tylko rosnąc do 90° (rys. 7b i c), obydwa maksima się zlewają i otrzymujemy krzywą niesymetryczną o szybkim rezonansowym narastaniu o charakterze lorentzowskim i znacznie wolniejszym opadaniu odpowiadającym echu. Przy bardzo słabym rezonansie może się on w ogóle w zależności energetycznej przekroju czynnego nie zarysować, natomiast maksimum związane z echem zawsze występuje (rys. 7c).<br>Jeszcze mniej wyraźnie niż na wykresie &lt;gap&gt; maksimum rezonansowe występuje na wykresie &lt;gap&gt; gdyż czynnik lambda2 przesuwa