trudno jest przyczepić się do tego, o czym i jak pisze się dla dzieci. O dziwo, konkurencja na rynku nie skusiła wydawców do szukania popularności poprzez schlebianie gustom i efekciarstwo, ale skłoniła ich raczej do ciągłego podnoszenia poziomu. Wiele redakcji podparło się przy tym przeróżnymi radami programowymi, w których aż roi się od psychologów, pedagogów, polonistów i ekspertów z naukowymi tytułami. Odnosi się wrażenie, że małoletni czytelnik jest dziś częstokroć traktowany znacznie poważniej niż jego rodzice czy dziadkowie.<br><br>To jednak wcale nie znaczy, że wzory ze świata prasy dorosłej nie są przenoszone na swój sposób w świat prasy dziecięcej. Po pierwsze, praktycznie