koniec pokazano zebranym obrazy dwu miast ziemskich unicestwionych <br>niegdyś przez wybuchy atomowe. <br><br> <br>W sali Kongresu panowała śmiertelna cisza. Stuczterdziestoletni, bardzo <br>jeszcze żywy i wesoły Przewodniczący (który zazwyczaj twierdził, <br>że prawdziwa młodość zaczyna się po stuczterdziestce) tym razem był <br>niezwykle poważny.<br><br>Właśnie zaszło opalowoniebieskie słońce Vega. Nad przezroczystym dachem <br>sali błysnęły roje gwiazd.<br><br>Przewodniczący wskazał na migoczące niebo.<br><br>- Vegowie! - powiedział. - Tam oto żyją Ziemianie. <br>Utalentowani... i okrutni. Wynalazczy i... straszliwi. Rozwijają <br>się tak szybko, że już nasi &lt;orig reg="prawnukowie"&gt;prawnucy&lt;/&gt; mogą się z nimi zetknąć. Mogą <br>zetknąć się z ich niszczycielską siłą i wojennymi obyczajami. <br>Wiemy, że w zaraniu swych dziejów Vegowie również byli