by nie podejrzewał autorki Dansingu. Jeden z wierszy nosi tytuł Rok pracy <br>serca; połączenie w jednym ciągu semantycznym "serca" i "pracy" w przypadku <br>Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej z lat międzywojennych byłoby możliwe jedynie <br>dla wywołania niezwykłego efektu artystycznego. Tutaj zaś służy jak najpełniejszemu <br>wyrażeniu nowych, tułaczych doświadczeń:<br><br>&lt;q&gt;Mija rok, który wagą równa się z wiekami...<br>Od warszawskiego września, aż po zimny, mglisty,<br>Wyczekujący sierpień - był on jednym pasmem<br>Wzruszeń nad ludzką miarę. Kochałam w tym czasie<br>Kolejno poznawane przyjazne narody,<br>Jak dawniej kochać mogłam poszczególnych ludzi.<br>(...)&lt;/&gt;<br><br>Jedną z zauważalnych cech nowych wierszy jest to powracające sformułowanie <br>"jak dawniej". Poetka z trudem godziła się