przedziwnych skojarzeniach z Tristanem? Może tak: <br>"Ojcze, nazwałeś mnie kiedyś Tristanem, wiem, to mogło być przez przypadek, w trakcie jednej z audiencji w osiemdziesiątym pierwszym roku, ale mnie się to jakoś złożyło w całość. Może to była wskazówka. Przemyślałem wszystko. Tristan położył miecz między siebie i Izoldę, a ich miłość rozkwitła jeszcze silniej właśnie dzięki ograniczeniom, dzięki przeszkodom. Więc ja też to zrobiłem, kładąc między siebie i moją Małgosię zasady, które Ojciec, wyśmiewany przez cały świat, wyszydzany, głosi. I dzięki temu przetrwała moja miłość do Małgosi. Buntowałem się, bo tego nie rozumiałem. Ale jakoś wytrzymałem i jestem najszczęśliwszym człowiekiem na świecie