ogon. Spoglądał pokornie i prosząco.<br>- Paszoł do domu!<br>Panfil siadł na środku drogi, patrzył długo za odjeżdżającymi, a potem skoczył nagle ze skowytem w stronę miasta.<br>Pacia minęła pana Stasia i chłopców. Szła jakiś czas suchą koleiną wyżłobioną przez wóz. Później stanęła na skraju pola, pełnego w tym miejscu ledwo rozkwitłych maków.<br>- Chodź, zobaczymy, co on napisał tam na drzewie <br>- rzekł Ferdzia szczękając zębami.<br>- Nie pójdę.<br>- Chodź, może to coś ważnego. Może jednak...<br>- Nie trzeba - rzekł twardo Kajaki. - Poboż się, że nigdy tam nie pójdziesz.<br>- Czemu ty taki głupi?<br>- Poboż się zaraz. Ferdzia wzdrygnął się od chłodu i szepnął:<br>- Jak Boga