Typ tekstu: Książka
Autor: Zarzycki Jan
Kuryszko Jan
Tytuł: Anatomia mikroskopowa zwierząt i człowieka
Rok: 1995
i rozdzielają się na żyły śródpłacikowe - venae intralobulares (ryc. 94). Żyły te są naczyniami włosowatymi typu zatokowego (sinusoidy). Naczynia te łączą się ze sobą tworząc sieć o wydłużonych oczkach. Biegną one od obwodu płacika do wnętrza, gdzie wpadają do żyły leżącej w osi płacika, zwanej żyłą środkową (vena centralis), która rozpoczyna się zazwyczaj na 1/3 wysokości płacika. Żyły środkowe wychodzą przez podstawę płacików i wpadają do żył zbiorczych, podpłacikowych (venae sublobulares), 163

które łącząc się tworzą żyły wątrobowe (venae hepaticae), skąd krew dostaje się do żyły głównej doogonowej (vena cava caudalis). W płaciku wątrobowym występuje charakterystyczne zjawisko polegające na tym
i rozdzielają się na żyły śródpłacikowe - venae intralobulares (ryc. 94). Żyły te są naczyniami włosowatymi typu zatokowego (sinusoidy). Naczynia te łączą się ze sobą tworząc sieć o wydłużonych oczkach. Biegną one od obwodu płacika do wnętrza, gdzie wpadają do żyły leżącej w osi płacika, zwanej żyłą środkową (vena centralis), która rozpoczyna się zazwyczaj na 1/3 wysokości płacika. Żyły środkowe wychodzą przez podstawę płacików i wpadają do żył zbiorczych, podpłacikowych (venae sublobulares), 163<br><br> które łącząc się tworzą żyły wątrobowe (venae hepaticae), skąd krew dostaje się do żyły głównej doogonowej (vena cava caudalis). W płaciku wątrobowym występuje charakterystyczne zjawisko polegające na tym
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego