błyszczą łzy, słychać szloch i płacz.<br>Gdy oddały hołd Trumnie tłumy publiczności, zamykają żałobną defiladę zwarte oddziały lwowskie. Następuje trzy minuty głębokiej ciszy.<br>Zgodnie z życzeniem Zmarłego żadnych mów nad Trumną nie wygłaszano. Wszelkie słowa były tu zresztą niepotrzebne. Nawet najbardziej wspaniałe, byłby zbyt słabe, by oddać majestat chwili.<br>Księża rozpoczynają odprawianie egzekwii. Po ukończeniu ich J. E. ks. biskup Niemira zwraca się do tłumu i mówi:<br>- Odmówmy teraz wspólnie "Anioł Pański".<br>Tłum w ślad za klerem powtarza głośno słowa modlitwy. Po ukończeniu modlitwy ks. biskup Niemira intonuje "Boże coś Polskę", ową pieśń, która w okresie niewoli pomimo wszelkich represyj była