sensu. Na początku tej nowej drogi <br>nie mogła się jeszcze pogodzić z własną bezradnością. W ważnym wierszu Słowa <br>ku niebu w bezsilnym buncie odmawiała niebu boskości, wołając: "...nie tyś jest <br>siedzibą aniołów, lecz raczej / Dobre serce człowieka, którym tak pomiatasz..." <br>Ale już kolejny zbiór, o jakże czytelnym tytule Gołąb ofiarny, rozpoczynają <br>modlitwy z cytowaną tu wielką Modlitwą. Wiele musiała doświadczyć i - dodajmy <br>- zrozumieć autorka Paryża, skoro w Wagach prosiła "niebo krwawe": "Nie o piękniejszy <br>i lepszy świat, /Nie o renesans na gruzach strat", lecz "O dawną równowagę dobra <br>i zła". Spoglądając raz po raz w niebo (pozostało ono do końca prawdziwą