Typ tekstu: Książka
Autor: Przewłocki Stefan
Tytuł: Geodezja dla inżynierii środowiska
Rok wydania: 1998
Rok powstania: 1997
należą punkty załamania terenu, najniższe i najwyższe, punkty przecięcia się osi trasy z rowami, drogami itp. Położenie punktów pośrednich opisujemy miarą bieżącą w stosunku do poprzedniego hektometru (np. punkt odległy o 38 m od pierwszego hektometru zapisujemy w postaci 1 + 38).
Po utrwaleniu wszystkich punktów trasy przystępujemy do niwelacji. Pomiary rozpoczynamy od założenia i wyznaczenia wysokości reperów roboczych usytuowanych wzdłuż trasy w odstępach około 1 km. W tym celu zakładamy stosowne ciągi niwelacyjne i nawiązujemy je do wysokości reperów niwelacji państwowej. Podczas niwelacji trasy wyróżniamy punkty nawiązania i punkty pośrednie. Różnice wysokości między punktami nawiązania wyznacza się metodą niwelacji ze środka
należą punkty załamania terenu, najniższe i najwyższe, punkty przecięcia się osi trasy z rowami, drogami itp. Położenie punktów pośrednich opisujemy miarą bieżącą w stosunku do poprzedniego hektometru (np. punkt odległy o 38 m od pierwszego hektometru zapisujemy w postaci 1 + 38).<br>Po utrwaleniu wszystkich punktów trasy przystępujemy do niwelacji. Pomiary rozpoczynamy od założenia i wyznaczenia wysokości reperów roboczych usytuowanych wzdłuż trasy w odstępach około 1 km. W tym celu zakładamy stosowne ciągi niwelacyjne i nawiązujemy je do wysokości reperów niwelacji państwowej. Podczas niwelacji trasy wyróżniamy punkty nawiązania i punkty pośrednie. Różnice wysokości między punktami nawiązania wyznacza się metodą niwelacji ze środka
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego