pod pościelą, sprawdzają każdy rodzaj pisma i każdy podpis.<br>Nic nie słyszałem, jakby powóz zrobiony był z dźwiękoszczelnego materiału, nie umiałem też czytać z ruchu warg, wskazywali jednak na mnie palcami, jakby mówili: "To on, znaleźliśmy go wreszcie, to on". Powóz się chwiał, miałem wrażenie, że zaraz runie na bok, roztrzaska się na maleńkie części i wyleci z niego rój dzikich, rozjuszonych owadów.<br>I wtedy właśnie on, przypomniawszy się, stanął tuż za mną. Przybrał postać tamtych z powozu, po czym jego twarz rozdarła się na kilka części. I wyfrunęły z niej wrony, kawki, szpaki, całe niepojęte klucze kruków. Na końcu, pełen