celu - nie domagać się debaty, która musi mieć charakter retoryczny, a używać hasła debaty merytorycznej.<br>Podstawową sprawą jest rodzaj środków językowych, jakie się wykorzystuje, aby wpłynąć na ludzi. W odróżnieniu od debaty merytorycznej, w której króluje intelektualna precyzja, w debacie retorycznej oddziałuje się na emocje i - w różnym stopniu - na rozum odbiorców. Główne pytanie brzmi: jak się próbuje na nich wpłynąć: za pomocą demagogii i słownej agresji czy też używając reguł uczciwej sztuki oratorskiej? Od tysiącleci znamy wiele typów nieuczciwych retorycznych chwytów, które w XIX wieku skatalogował w książce "Erystyka" wybitny niemiecki filozof Artur Schopenhauer. Nasze debaty publiczne przynoszą przykłady erystycznych