ze swoim kochankiem, pisarzem Trigorinem. Jej syn z pierwszego małżeństwa marzy o dramatopisarstwie, w ogrodzie zbudował scenkę, gdzie wystawia swoje sztuki dla ukochanej Niny, córki sąsiadów. Przyjazd artystów z Moskwy burzy nie tylko relacje między domownikami, ale też ukształtowane wyobrażenia na temat sztuki. Poddaje je weryfikacji. Każdy z bohaterów inaczej rozumie sztukę, jej rolę i związki z życiem, czego innego też od niej oczekuje.<br>W przedstawieniu Grzegorzewskiego bardzo precyzyjnie zostały rozdzielone poziomy tej artystycznej świadomości. Każda z postaci reprezentowała inną. Rola Anny Dymnej, w największym skrócie mówiąc, polegała na tym, by pokazać rozwój świadomości artystycznej bohaterki. Rozpoczynała więc spektakl jako skromnie