dekoracji.<br>Romantyczne ideały, wyrażane w kreacjach bohaterów, Dumas przystosował do poziomu ówczesnego dość masowego odbiorcy, krasił obficie scenicznymi efektami grozy (toteż teatr dał mu wprawdzie popularność i fortunę, ale sławę u potomnych zawdzięcza wyłącznie powieściom). Uczynił z nich osobliwy sztafaż, ale sztafaż tylko - bo w słowach i czynach jego postaci rzadko pojawiały się owa iskra moralnego niepokoju, owe egzystencjalne rozterki, które są istotą ducha człowieka romantycznego.<br>Widać to najlepiej w sztuce Don Juan de Marana czyli upadek anioła, wystawionej w kwietniu 1836 roku w Porte-Saint-Martin. W "romantycznym" duchu było już określenie gatunkowe dzieła: Dumas nazwał je "misterium". "Romantyczny" był