poruszają się i działają, wojując nieprzyjaciół, biorący kolejne baterie Dziewanowski i Krzyżanowski. Czwarta bateria - w przekazie Konopnickiej szczególnie zaciekle broniona - to kulminacja. Nie tylko w sensie położenia: jej wzięcie wymaga najwyższego wysiłku i męstwa, największego impetu i szybkości. Młody, gotów na śmierć Niegolewski spina więc konia ostrogą. On z kolei "rzuca się jak wicher" i "jak błyskawica", jego ułani - "jak burza".<br>Nie komentując tego szerzej, zwróćmy przecież uwagę, że płaszczyzną porównawczą dla owego nadzwyczajnego, nienormalnego ruchu lekkokonnych jest - podobnie jak w opisach mazura - sfera zjawisk atmosferycznych i żywiołów: pioruny i błyskawice, wichry i burze. W owych, tak skądinąd powszechnych frazeologizmach, w "słowach