kryto gontami, a także dranica, deskami łupanymi z belki. Zwłaszcza szałasy budowano tak, że dach stanowił w nich najważniejszy element architektoniczny, a jednocześnie jego wysokość i stromość wynikały z potrzeb przeciwdziałania uderzeniom wiatru i naporowi śniegu. <br>Szczególnie piękne są dachy z gontów, jak rybia łuska kryjące powierzchnię. Ich uroda najbardziej rzuca się w oczy, kiedy oglądamy drewniane kościoły na Podhalu i na łemkowszczyźnie. Gontami kryto ważniejsze budynki, zajazdy, karczmy i oczywiście dworki. Gonty zdobią też kopuły wielu podtatrzańskich kapliczek. Dach pokazuje "czym ziemia bogata". Wsie położone wśród łanów zbóż maja dachy słomiane, tam zaś, gdzie pola marne, ale drzew dostatek, mamy deski