świetl istość, gniewa rodząca się, świadoma tej chwili radość owego uśmiechu.<br>- Mo... moa nailsza... monajozsza - mówi spokojnie i głośno.<br>- Co? - pyta Franker, w którym budzi się niepokój lekarskiego belfra.<br>- Co pan powiedział? Twardowski nie słyszy pytania.<br>Bierze twarz Małgorzaty w dłonie, a jest to gest czulszy niż pocałunek.<br>Małgorzata pat rzy wprost w jego oczy.<br>Dla Frankera przeznacza trochę pogardliwe wzruszenie ramion.<br>Zwraca głowę w jego stronę tylko na sekundę.<br>- Nie słyszał pan? On powiedział: moja najmilsza! moja najdroższa! - i do Grzegorza. - Powtórz!<br>Adą wstrząsa dreszcz, Franker mruży oczy przed ostrym światłem.<br>A głos Grzegorza brzmi nagle z całą dawną siłą