trzeba miesięcznie dostarczyć do wybranych uspołecznionych punktów sprzedaży detalicznej. Niestety, ludzie zachowywali się nie po obywatelsku. I zamiast każdego dnia miesiąca kupować jedną trzydziestą przydziału, w obawie, że pod koniec miesiąca cukru zabraknie, rzucali się do sklepów pierwszego dnia i wykupywali wszystko. Nic dziwnego, że przy takiej - przyznajmy - graniczącej z sabotażem postawie zaopatrywanych handel "nie mógł zabezpieczyć pełnego pokrycia w masę towarową". Dlatego tu i tam zdarzały się przejściowe zakłócenia dystrybucji, a już po dwóch miesiącach rozmieniono miesięczny bilet towarowy na dwa kilogramowe bilety dwutygodniowe.<br><br>Mimo wielu starań, jakich nie szczędziła władza ludowa, pod koniec lat 70. coraz wyraźniej dawał się