sfrustrowane, które dąży do czegoś, lecz nie potrafi celu osiągnąć. Żyje w pokoju, ale ciągle się czuje oszukane i wystrychnięte na dudka. W takim społeczeństwie szaleniec drażni, bo kwestionuje sensowność wspólnych wysiłków, obnaża nieudolność rządzących i naiwność rządzonych. Wtedy też stróże moralności publicznej domagają się surowych kar dla wichrzycieli i sabotażystów. Dziwak szybko zostaje uznany za wroga, którym trzeba potrząsnąć, by potulnie szedł w jednym szeregu z innymi.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div1&gt;<br><br>&lt;tit&gt;marek@kosmos.czyli.świat&lt;/&gt;<br><br>Walka z obłędem zawsze przyjmuje obłędną formę. To beznadziejna sytuacja. Większości przestępców nie da się zreformować, większości chorych psychicznie nie da się uleczyć, więc głównie eksperymentuje się na szaleńcach