jakoś nie znajdowały one uznania u dyrektorów teatru. Kiedy wreszcie wystawiony został jego dramat, widziano, jak stał przy okienku kasowym, zaczepiał kupujących bilety i polecał swe dzieło odradzając oglądania innych sztuk, aktualnie granych w teatrze. Wysłał również list do dyrektora Dąbrowskiego, w którym zgłosił pretensję, że najwyraźniej jest przez dyrekcję sabotowany, ponieważ ilekroć grają Szekspira, widownia jest pełna, a gdy idzie jego sztuka, frekwencja przedstawia się mizernie. W sekretariacie Oddziału dochodziło do kłótni, ponieważ głośno wyrażał swe opinie o działalności artystycznej kolegów, posuwając się nawet do tego, że groził więzieniem tym, którzy przed wojną pisywali do rządowych czasopism. Dopiero Jan Wiktor