jednak w gromadę (in unum conglobati), a dopiero potem formowali wielki krąg, aby debatować (deinde disposito grandi orbi concionari coeperunt). Wynikałoby z tego, że było tam jakieś wyróżnione miejsce kultu, gdzie na początku wszyscy skupiali się dla obrzędu. Nie wydaje się, by takie miejsce mogło obywać się bez obiektu wyrażającego sacrum.<br>Za najistotniejszą jednak i najjaśniej sformułowaną uznać można informację Żywota Lebuina o związku kultu z decyzjami wiecu. Błagania, które zgromadzeni Sasi zgodnie z obowiązującym zwyczajem (secundum ritum) kierowali do bogów dotyczyły przedmiotu wiecowych obrad. Bogowie mieli natchnąć uczestników zgromadzenia, aby potrafili podjąć polityczne i sądowe decyzje, które przyniosą pożytek ludowi