zbudziłem, ujrzałem sześciu lekarzy i dwunastu uczonych <br>pochylonych nad moim łóżkiem i z zakłopotaniem <br>kiwających głowami. Z mego odsłoniętego uda małymi <br>kroplami sączyła się krew. Lekarze nie mogli w żaden <br>sposób dociec przyczyny krwotoku, ja zaś w obawie przed <br>ojcem przemilczałem nocną przygodę i spotkanie z wilkiem.<br><br>Czas upływał, krew sączyła się z ranki i lekarze <br>nadworni w żaden sposób nie mogli jej zatamować. Sprowadzono <br>najznakomitszych chirurgów stolicy, ale ich wysiłki również <br>spełzły na niczym.<br><br>Upływ krwi wzmagał się z godziny na godzinę. Wieść <br>o mojej chorobie rozeszła się po całym kraju, tłumy <br>ludu klęczały na placach i ulicach stolicy, zanosząc