Zbyszek już wkraczał do salonu. Rzucił okiem na babkę, na dziadka i zatrzymał się niepewny. Babki nie lubił, ile razy przyszła, zawsze wypływały na wierzch jego przestępstwa. wszyscy byli w złych humorach. Dziadka lubił bardzo, nie miał go wszakże za nikogo ważnego. Raczej za coś w rodzaju pluszowego misia, którego sadza się z honorami na kanapie, bo to "pamiątka", którego za nic by się nikomu nie oddało; którym nikt jednak nie myśli się bawić. To, że babka leżała na kanapie, nie zastanowiło Zbyszka - zawsze robiła dziwne rzeczy: wyciągała z kątów starzyznę i kazała podziwiać albo zabierała jakiś potrzebny przedmiot i wynosiła