zademonstrowała "mentalność wielkiego, rozgniewanego bobasa" &lt;page nr=50&gt;. Słuszność jest po jego stronie, gdy występuje jako obrońca gospodarki rynkowej i "prywatnej własności środków produkcji".<br> Dla mnie jako dla recenzenta bardziej interesujący wydaje się spór niźli pochwały, tym bardziej, że jest się o co spierać. I mam nadzieję, że Wierzbicki, który widzi siebie jako samotnego rycerza prawdy, nie weźmie mi tego za złe. Nie o złośliwości mi przy tym chodzi. Jak większość zapamiętałych szermierzy, autor "Myśli...", idąc za pchnięciem, chwilami się odsłania i wówczas łatwo zadać mu cios. Kiedy powiada, że "formacja prawicowa" związana jest z "dziedzictwem raczej polskim niż z europejskim" &lt;page nr=33&gt;, to ujęcie takie