dzierżyły narzędzia walki i tortur. Był znienawidzony przez współplemieńców, ale nikt nie miał odwagi sprzeciwić się tyranowi. Szpiedzy donosili mu o każdym, kto choćby wspomniał o idei pokoju, informowali go o wszystkich zmowach i naradach mających na celu odnowę życia.<br>Trudno się dziwić, że całą uwagę Atotarhy i jego popleczników ściągnął na siebie szlachetny Hajawata. Mimo niegodziwości wódz Onondagów nie był w stanie pokonać swego adwersarza, nic go natomiast nie powstrzymało przed zabiciem żony i wszystkich córek Hajawaty. Rozżalony osobistą krzywdą i nie mogąc wśród Onondagów znaleźć pomocy przeciwko złu, udał się Hajawata na wygnanie. Szedł od wioski do wioski, głosząc ideę powszechnego