ekonomicznej Rosji wobec Królestwa Polskiego, który korespondował z polityką "pojednania", realizowaną za namiestnictwa w. ks. Konstantego. Drugi natomiast, przedstawiał skutki carskiej reformy uwłaszczeniowej dla wsi polskiej.<br>E. Halicz zajął się problematyką wojskową powstania styczniowego, głównie jego koncepcją strategiczną. Nie zgadza się z poglądem, jakoby Mierosławski był jej twórcą. Podczas powstania ścierały się dwie zasadniczo odmienne koncepcje powstania: powszechnej wojny ludowej oraz zbrojnej demonstracji, odpowiadające zresztą dwóm odmiennym koncepcjom i w innych zasadniczych dla powstania kwestiach, dwóm partiom - czerwonych i białych.<br>Charakterystyczne dla obrad sekcji II było zerwanie z romantyczno-sentymentalną interpretacją powstania styczniowego, co w niczym nie umniejsza naszego szacunku dla