Wypełnienie mis może zachodzić na skutek sedymentacji, gdy materia pochodzi z toni wodnej, bądź też jest alochtoniczna (jest dostarczana spoza misy) lub jest następstwem sedentacji. W drugim przypadku osady biogeniczne tworzą się z biomasy wyrastającej bezpośrednio z osadów. W jeziorach młodych, o znacznych powierzchniach, przyrost osadów zachodzi zasadniczo na skutek sedymentacji, a sedentacja odgrywa rolę podrzędną, głównie w strefie zewnętrznej części litoralu (Tobolski 1995). Wraz z wiekiem następuje sukcesywne wypłycanie i w pewnym momencie zaczyna przeważać sedentacja, która na obszarach torfowisk całkowicie eliminuje sedymentację.<br>Misy jeziorne stanowią systemy akumulacyjne związane najczęściej z wyraźnie dodatnim bilansem materii i energii. Sam proces akumulacji